یک پردیس

«اگر تو خیال می­کنی که مودب صحبت کردن بین ما بهتر است،

من هم تو را شما خطاب خواهم ­کرد. ولی کلمه تو خیلی طبیعی‌­تر به زبانم خواهد ­آمد،

 من نمی‌­دانم اگر در گذشته هر روز دوستانه با هم بازی می‌­کردیم

و گاه­گاهی به­ هم سیلی و مشت می­‌زدیم، من طور دیگری به نظر تو می‌­آمدم.

ولی اگر در سال‌­های اخیر شما به خودتان این زحمت را هموار می‌­کردید که نگاهی

به سوی من بیندازید، چشمتان باز می‌­شد و مشاهده می‌­فرمودید که من

از مدت‌­ها قبل همین که بوده‌­ام هستم»

 (برای هم بازی دوران کودکیم)

از: گرادیوا در بمبئی