یک پردیس

تنها موضعی که نسبت به وقایع زندگی دارم، نگاهِ یادگیرانه است. هر اتفاق تلخی به نوبه‌ی خودش یک درس و تجربه است. تا زمانی که از تلخی‌ها می‌رنجیدم، داشتم درجا می‌زدم.

دیده‌اید وقتی کودکی شیطانی می‌کند، بقیه می‌خندند و والدینش خجالت‌زده و ناراحت می‌شوند؟ چرا بقیه ناراحت نمی‌شوند؟ چون حداقل ده قدم از ماجرا دورتر هستند. حالا اگر در زندگی هم یک قدم از گردبادهایمان فاصله بگیریم، کمتر می‌رنجیم و بیش‌تر به معنای اتفاقات و درس‌هایی که می‌توان گرفت می‌اندیشیم. کمتر دلمان می‌شکند. کمی با خودمان مهربان‌تر می‌شویم.

خلاصه، همان‌طور که روی لیوانم هم نقش بسته، Captains don't care.