یک پردیس

گاهی از قدرت‌هایی که‌ درون خودم حس می‌کنم بسیار می‌ترسم. قدرت‌هایی چون فراموش کردن و عادت کردن.

ساعتی پیش به اتاقم نگاه می‌کردم؛ اتاقی که ۶ ماه است ساکنش شده‌ام و در آن چنانم که‌ گویی عمری در آن خاطره داشته‌ام. حال آنکه اتاق پیشینم را -که عاشقش بودم و برایم مرکز دنیا بود- به کلی فراموش کرده‌ام. حتی یادم نمی‌آید لوازم و رنگبندی‌اش چگونه بود.

این آداپته شدن، که‌ بی‌شک یک قدرت است، مرا خیلی می‌ترساند.