یک پردیس

امروز، روز ۲۴ از چالش ورزش کردن بود. هر روز چند حرکت ورزشی به تعداد مشخص. روز اول هر حرکت به تعداد ۵ تا بود و من از اتاقم تا اتاق نشیمن به سختی رفتم. پاهایم می‌لرزیدند و وقتی رسیدم تقریبا به زمین افتادم! امروز هر حرکت ۱۰۰ تا بود و هیچ دردی حس نکردم. برای تنوع -یا شاید احساسِ زورمندی- این‌بار در بالکن ورزش‌های امروز را انجام دادم؛ دقیقا در زمان بارش بارانی که سپس به تگرگ دلنشینی تبدیل شد.

هیجان‌انگیز درین نکته راجع به این چالش، حیرت و ایمانی است که‌ به دست آورده‌ام؛ حیرت از و ایمان به قدرتِ تمرین و تکرار. کاری را که‌ با ۵ تا آغاز کردم و در شرف مرگ بودم، حال ۱۰۰ تایش را به راحتی انجام می‌دهم. همچنین، درسی که گرفتم این بود که‌ می‌توانم به احساس سرمایی که‌ زیاد نیست، با قدرت مغز غلبه کرد. می‌توان به درد عضلات هنگام گذشتن از مرز توان پیشین خود غلبه کرد با قدرت مغز. قطعا می‌توان به مشکلات جدی‌تر و بزرگتر هم با کمک مغز غلبه کرد...