یک پردیس

آخر آخرش هرکسی برای خودش یک جزیره می شود.

هنوز که جزیره نشده ایم، همدیگر را تهدید می کنیم، اشک می ریزیم. اما همه می دانیم که آخرش...

هرچقدر راه را طولانی کنیم که به خط پایان نرسیم، هرچقدر راه را پیچ در پیچ و آرام طی کنیم باز هم می رسیم.

آخر آخرش همه جزیره می شویم. جزیره ها آن قدر فاصله دارند که حتی نگاه خصمانه هم بینشان موضوعیت ندارد، چه رسد به سطوح دیگر نگاه...

آخرش همه جز جزایر نیستیم.

تا آب بالا بیاید و برویم زیر آب.

من کوچک، توئه بزرگ و حتی او ها.